آموزش به برخی از کودکان بد قلق که بنا به دلایل مختلف از یادگیری فرار میکنند و یا خصوصیات اخلاقی خاص خودشان را دارند ممکن است در برخی موارد سخت باشد. اما این به این معنا نیست که غیر ممکن باشد یا راه حلی برای آن وجود نداشته باشد. با به کارگیری راه حلهایی میتوان این مشکل را به راحتی در کودکان رفع کرده و یادگیری را برای آنها به یک بازی لذت بخش تبدیل کنید.
آموزش مفاهیم مختلف به کودکان بد قلق همیشه یکی از دغدغههای اساسی والدین بوده. با توجه به خلق و خو و خصوصیات اخلاقی هر کودک این میتونه دیر یا زود برای هر کودک اتفاق بیافته. ما اینجا توی این مقاله راهکارهایی آوردیم تا شما رو با راههای تشویق کودکان بد قلق به یادگیری آشنا کنیم.
پس تا انتهای این مقاله با ما همراه باشین.
چند راه برای تشویق کودکان بد قلق به یادگیری
تشویق کودکان بد قلق به یادگیری میتونه چالش برانگیز باشه. توی ادامه راههای تشویق کودکان بد قلق به یادگیری ذکر شده:
استفاده از روشهای یادگیری فعال: این روشها شامل بازی، خلاقیت و کارهای دستی هستن که کودکان بد قلق رو به صورت فعال در فرآیند یادگیری شرکت میده. این روشها به کودکان اجازه میده که نسبت به موضوعات جدید بیشتر احساس کنجکاوی کنن و بتونن با تمرینات پایدار به نتایج مثبت دست پیدا کنن.
ساخت یادآورهای قابل دیدن: یادآورهای قابل دیدن، مثل نمودار پیشرفت یادگیری، یادآوریهای صوتی و تصویری، به کودکان بد قلق اجازه میده تا پیشرفت خودشون رو ببینن و به خودشون اعتماد بیشتری پیدا کنن.
استفاده از تکنولوژی: امروزه رسانههای تکنولوژیکی متعددی برای یادگیری وجود داره. با استفاده از این رسانهها، کودکان میتونن به صورت آسونتر و جذابتر به یادگیری بپردازن.
تشویق به هدفگذاری: کودکانی که هدف و انگیزه دارن، بیشتر توی فرآیند یادگیری مشارکت میکنن. به عنوان مثال، اگه کودک شما به برنامهریزی یک سفر علاقهمند است، میتونین اون رو تشویق کنین تا مسیر، هزینهها و جزئیات سفر رو بررسی کنه.
اعتقاد به توانایی کودک: اگه به کودکان اعتماد داشته باشیم و به اونها نشان بدیم که قادر هستن کارهایی که دوست دارن رو انجام بدن، اونها بیشتر به خودشون و تلاششون اعتماد میکنن و توی فرآیند یادگیری موفقتر میشن.
مقالات پیشنهادی
راههای مقابله با لجبازی در کودکان
لجبازی در کودکان یکی از مهم ترین مشکلاتی است که والدین با ان دست و پنجه نرم می کنند. در این مقاله روش مقابله با لجبازی کودکان را یاد میگیرید.
چگونه برنامهریزی صحیح رو به کودک یاد بدیم؟
برنامهریزی صحیح یک مهارت مهم برای کودکان بد قلق است که اونها رو در ایجاد ساختار و ترتیب توی فعالیتهای خودشون کمک میکنه. توی ادامه چند روش برای آموزش برنامهریزی صحیح به کودکان ذکر شده است:
ارائه مثال: هنگامی که قصد دارین به کودکان خودتون برنامهریزی صحیح رو یاد بدین، بهتره با ارائه مثالهای عملی شروع کنین. به عنوان مثال، میتونین به کودکان نشان بدین که چگونه بهترین زمان برای انجام تکلیفهاشون رو پیدا کنن و برنامهای برای انجام آنها تعیین کنن.
ایجاد روال: برای یادگیری برنامهریزی صحیح، بهتر است که کودکان روال خودشون رو تعیین کنن و از اون پیروی کنن. به عنوان مثال، ترتیب مرتب کردن لوازم شخصی میتونه به عنوان قسمتی از روال روزمره کودکان باشه.
استفاده از برنامهریزی پیشرفته: با استفاده از برنامهریزی پیشرفته، کودکان میتونن مسئولیتپذیری و سازماندهی خودشون رو پیشرفت بدن. برای این کار، میتونین به اونها نشان بدین که چگونه برنامهریزی سالانه برای انجام کارهای مختلف رو تعیین کنن.
تلاش برای رسیدن به هدف: با تلاش برای رسیدن به هدف، کودکان میتونن انگیزه بیشتری برای برنامهریزی صحیح داشته باشن. به عنوان مثال، میتونین به اونها نشون بدین که چگونه برای رسیدن به هدفشون در تلاش باشن و برنامهای برای این کار تعیین کنن.
تشویق به مسئولیتپذیری: برای یادگیری برنامهریزی صحیح، کودکان باید مسئولیت پذیر بشن و عمل به برنامه خودشون رو بر عهده داشته باشن. به منظور تشویق اونها به این موضوع، میتونین بهشون نشون بدین که چگونه با تعیین اهداف و برنامهریزی موفقیتآمیز میشن.
چگونه حس مسئولیت رو به کودک یاد بدیم؟
حس مسئولیت، یکی از راههای تشویق کودکان بد قلق به یادگیری و از مهمترین خصوصیاتی است که برای رشد و تعالی کودکان ضروری است. با این حال، هیچ کودکی با این حس به دنیا نمیاد، بلکه اونها باید این مفهوم رو یاد بگیرن. توی ادامه چند روش برای آموزش حس مسئولیت به کودکان ذکر شده است:
تقویت خودانگیختگی: تقویت خودانگیختگی توی کودکان، به اونها کمک میکنه تا احساس مسئولیتپذیری بیشتری داشته باشن. به عنوان مثال، به کودکان بگین که اگه کاری رو اشتباه کردن باید خودشون اون رو تصحیح کنن.
اعطای مسئولیت: اعطای مسئولیت به کودکان، نشان دهنده اعتماد والدین به اونها است و بهشون اجازه میده که با انجام وظایف خود، احساس تلاش برای رسیدن به هدف داشته باشن.
عدم قضاوت دیگران: آموزش عدم قضاوت دیگران به کودکان کمک میکنه تا توی تعامل با اونها، احساس مسئولیتپذیری بیشتری داشته باشن.
تشویق به همکاری: تشویق کودکان به همکاری با دیگران، میتونه نشان دهنده مسئولیتپذیری اونها برای کمک به دیگران باشه. به عنوان مثال، میتونین به کودکان خود بگین که به یکی از دوستان خودشون توی یادگیری موضوعی کمک کنن.
صبر و تحمل: صبر یکی از مهمترین خصوصیات برای داشتن حس مسئولیت است. آموزش به کودکان که باید برای رسیدن به هر هدفی، تلاش بیشتری داشته باشن، میتونه اونها رو برای پذیرفتن مسئولیت توی آینده آماده کنه.
ریشههای نادرست رفتاری کودکتون رو بررسی کنین
رفتار نادرست کودکان ممکن است از ریشههای گوناگونی ناشی بشه. در زیر به برخی از ریشههای نادرست رفتاری برای تشویق کودکان بد قلق به یادگیری اشاره شده است:
محدودیتهای فردی: محدودیتهایی مانند عدم توانایی در فهمیدن وضعیتهای اجتماعی و ناتوانی در بیان احساسات ممکن است باعث بشه که کودکان رفتارهای نادرستی داشته باشن.
کارایی پایین: وقتی کودکان احساس نمیکنن که قادر به انجام وظایف خود هستن، ممکن است این حس بر سبک زندگی روزمره اونها تاثیر بذاره و باعث رفتارهای نادرست بشه.
فردی کردن مسائل: وقتی کودکان با مشکلاتی مواجه میشن، ممکن است به جای حل آن با همکاری دیگران، سعی کنن تنها به اون بپردازن و مسئله رو فردی کنن. این اتفاق ممکن است باعث بشه که کودکان در پذیرفتن راهحلهای منطقی و مفید دچار مشکل بشن.
ناتوانی در مقابله با استرس: استرس برای کودکان هم وجود داره و عدم توانایی در مقابله با استرس میتونه باعث رفتارهای نادرست بشه.
افسردگی: افسردگی در کودکان هم میتونه باعث رفتارهای نامناسب بشه. اگه یک کودک دچار افسردگی شده باشه، کمتر احتمال داره که زندگی خودش رو لذتبخش بدونه و این ممکن است باعث بشه که خودش رو به رفتارهای نادرست بکشونه.
محیط خانوادگی نامساعد: محیط خانوادگی نامساعد هم میتونه باعث رفتارهای نادرست کودکان بشه. به عنوان مثال، وقتی که والدین با هم دچار تنش هستن، ممکن است باعث بشه که کودکان هم بر اساس مشاهده این رفتارها، رفتارهای نامناسبی از خودشون نشون بدن.
نکته حائز اهمیت در مورد ریشههای نادرست رفتاری کودکان بد قلق این است که هر کودک، موقعیت منحصر به فرد خودش رو داره و برای حل مشکلات رفتاری اونها لازم است تا به طور جدی شرایطشون بررسی و ارزیابی بشه.
نیاز به توجه و دیده شدن
توجه و دیده شدن کودک در یادگیری بسیار مهم است. کودکان بد قلق با توجه به تفاوتهای شخصیتی، علاقهها، نیازها و سطح تواناییهاشون، به روشهای یادگیری مختلفی نیاز دارن. بنابراین، اصلیترین وظیفه مربیان، معلمان و والدین این است که به نیازهای شخصیتی و تواناییهای کودک خود توجه کنن و روشهای یادگیری مناسب رو برای اونها به کار بگیرن.
در این راستا، مربیان و معلمان میتونن با استفاده از روشهای فعال و جذابی همچون بازیهای آموزشی، نمایش کارتونهای آموزشی، استفاده از تصاویر و وسایل نمایشی و غیره، کودکان رو به یادگیری تشویق کنن.
مقالات پیشنهادی
تقویت مهارت نه گفتن در کودکان
تقویت مهارت نه گفتن در کودکان، راه و روش آموزش نه گفتن به فرزندم، بررسی فواید نه گفتن و علل عدم توانایی انجام آن
برای کودک خود جو مطالعه ایجاد کنین
جو مناسب برای ایجاد علاقه به مطالعه در کودکان بد قلق، باید شامل عناصر جذاب و متنوع باشه. در زیر چند راهکار برای ایجاد جو مطالعه برای تشویق کودکان بد قلق به یادگیری آورده شده است:
۱- انتخاب کتابهایی با داستانهای جذاب و تصاویر زیبا: کودکان به داستانهایی علاقه دارن که تصاویر زیبا و جذاب داشته باشن. انتخاب کتابها و داستانهایی با مضمونهایی که به سلیقه کودکان شبیه است، میتونه علاقه اونها رو به مطالعه افزایش بده.
۲- خوندن برای کودک: پدر و مادر میتونن برای کودکان خود بخونن یا کتابهای صوتی رو براشون پخش کنن. این فعالیت نه تنها مهارت گوش دادن کودک رو تقویت میکنه، بلکه علاقه اونها به مطالعه رو هم افزایش میده.
۳- بازیهای آموزشی: کودکان بد قلق علاقه زیادی به بازیهای آموزشی دارن. شما میتونین برای کودکان خودتون بازیهایی طراحی کنین که در جهت تقویت مهارتهای مطالعه و نوشتاری اونها باشه.
۴- ساختن یک کتابخانه مناسب: کتابخانه مناسب با دسترسی آسان برای کودکان بد قلق، علاقه اونها به مطالعه رو افزایش میده. کودکان باید به آسانی بتونن به کتابهای مورد علاقه خودشون دسترسی پیدا کنن.
با فرزند خودتون برای یادگیری ارتباط باز و صمیمانه داشته باشین
ارتباط با فرزندان به عنوان یکی از مهمترین نقاط قوت خانوادهها و از راههای تشویق کودکان بد قلق به یادگیری است. بهتر است از روز اول زندگی فرزند خودتون، ارتباط صمیمانه و باز با او برقرار کنین. همچنین ارتباط صمیمانه با فرزندانتون میتونه به کنترل عصبانیت و پرخاشگری کودکان بد قلق نیز به شدت کمک کنه. ارتباط صمیمانه باید بر پایه حس تحریک شنیداری، پاسخ دادن به نیازها و تعاملات بین فرزند و والدین باشه.
برای این کار، میتونین از روشهای مختلفی استفاده کنین، مانند:
گفت و گو: با فرزند خود در مورد موضوعات مختلف صحبت کنین و از او بپرسین که چگونه احساس میکنه. گوش دادن به نظرات و دغدغههای وی باعث افزایش اعتماد به نفس و رشد شخصیتی اون میشه.
بازی: شرکت در بازی با فرزند نه تنها به ارتباط صمیمانه کمک میکنه، بلکه به تقویت رابطه و صمیمیت بین شما و اون هم کمک میکنه.
فعالیتهای مشترک: با انجام فعالیتهایی مانند پخت و پز، سفر، یا ورزش با فرزند زمان خوبی رو با هم میگذرونین و این کار میتونه به رشد رابطه شما با وی کمک کنه.
پشتیبانی و تشویق: از فرزندتون حمایت کنین و اون رو در تمام اقدامات تشویق کنین. این کار به رشد اعتماد به نفس و تواناییهای وی کمک میکنه.
در هر صورت، ارتباط با کودکتان یک ارتباط دوطرفه است، بنابراین باید به نظرات و نیازهای فرزندتون گوش داده و در پاسخ به آنها عمل کنین.
روی علایق فرزندتان تمرکز کنین
اگه قصد دارین بر روی علایق فرزندتون توی حوزه یادگیری تمرکز کنین، ابتدا باید بفهمین که اون به چه زمینههایی علاقهمنده. بعد از شنیدن پاسخهای اون، میتونین به دنبال فرصتهایی برای توسعه مهارتهای اون در آن حوزه باشین.
برای مثال، اگه فرزندتون علاقهمند به علوم است، میتونین با اون در مورد موضوعات مختلفی مانند فیزیک، شیمی و بیولوژی صحبت کنین و اون رو به دیدن فیلمها و خوندن کتابهای مرتبط با این علوم تشویق کنین. همچنین میتونین اون رو به دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی برده و به اون اجازه بدین که با دانشمندان و استادان صحبت کنه.
اگه کودکتون به هنر و ادبیات علاقهمند است، میتونین اون رو به نمایشگاهها و کتابخانهها ببرین و به دیدن فیلمها و خوندن کتابهای مرتبط با این حوزه تشویق کنین. همچنین، میتونین اون رو به دورههای هنری و ادبیاتی آنلاین یا حضوری معرفی کنین.
هر چیزی که فرزندتون رو به یادگیری علاقهمند کنه، در بهبود مهارتهایش و افزایش اعتماد به نفس و خودکنترلی اون مؤثر است.
انواع مختلف سبکهای یادگیری رو در کودک بشناسین
سبکهای یادگیری مختلف شامل:
بصری: کودکانی که سبک یادگیری بصری دارن، با دیدن تصاویر و نمودارها یادگیری بهتری دارن.
شنیداری: کودکانی که سبک یادگیری شنیداری دارن، با شنیدن صداها و فایلهای صوتی بهتر یاد میگیرن.
حرکتی: کودکانی که سبک یادگیری حرکتی دارن، با انجام تمرینات و کارهای عملی یادگیری بهتری دارن.
خواندنی/نوشتاری: کودکانی که سبک یادگیری خواندنی/نوشتاری دارن، با خوندن کتابها، جزوات و نوشتن یادداشتها بهتر یاد میگیرن.
اجتماعی: کودکانی که سبک یادگیری اجتماعی دارن، با همکاری و تعامل با دیگران یادگیری بهتری دارن.
فضایی: کودکانی که سبک یادگیری فضایی دارن، با دیدن نمونهها و مدلهای سه بعدی بهتر یاد میگیرن.
هر کودک ممکن است یکی از این سبکهای یادگیری رو بیشتر به کار ببره، اما اغلب ترکیبی از این سبکها توی یادگیری آنها استفاده میشه. همچنین، سبک یادگیری کودکان بد قلق ممکن است با توجه به سن، تجربه و شرایط زندگی اونها تغییر کنه.
مقالات پیشنهادی
با کودک خجالتی چه کنیم؟
با کودک خجالتی چه کنیم؟ در این مقاله قصد داریم تا شما را با نحوه رفتار با کودک خجالتی آشنا کنیم. پس تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
اشتیاق خودتون رو برای یادگیری به فرزندتون نشون بدین
یادگیری یکی از موارد مهمی است که ما به فرزندان خود انتقال میدیم. برای نشون دادن اشتیاق خودتون به فرزندان، میتونین روشهای مختلفی رو به کار ببرین:
نشان دادن علاقه: به فرزندتان نشون بدین که شما به یادگیری علاقهمند هستین. با اشاره به کتابهایی که میخونین، دورههایی که توی اونها شرکت میکنین و فعالیتهای دیگهای که توی حوزههای مختلف یادگیری انجام میدین، به فرزندتون پیام بدین که یادگیری برای شما مهم است.
تشویق: فرزندتون رو تشویق کنین تا به یادگیری علاقهمند بشه. از این رو، اونها رو به کلاسهای جدید، دورههای آنلاین، ورکشاپها و سایر فعالیتهایی که میتونن به یادگیریشون کمک کنن، ترغیب کنین.
اشتراک گذاری دانش: با فرزندتان در مورد موضوعاتی که شما توی اونها تخصص دارین صحبت کنین و به اونها اطلاعات بیشتری از این موضوعات ارائه بدین. در این راستا میتونین از کتابها، مقالات، ویدئوها و سایر منابع اطلاعاتی استفاده کنین.
مرور پیشرفت: هنگامی که فرزندتون در حال یادگیری است، پیشرفتشون رو مرور کنین و اونها رو تشویق کنین. این کار به ایجاد اعتماد به نفس توی اونها و افزایش اشتیاقشون برای یادگیری کمک میکنه.
افزایش اعتماد به نفس آنها: به فرزندتون نشون بدین که همه چیز امکانپذیر است. این به اونها کمک میکنه تا به یادگیری با اعتماد به نفس بیشتری بپردازن.
سخن پایانی
راههای تشویق کودکان بد قلق به یادگیری میتونه شامل استفاده از روشهای جذاب و فعالیتهای بازیآموزی، انگیزشی، ایجاد فضای مثبت آموزشی، اختصاص زمان کافی برای خودآموزی و نیز حمایت و اعتماد به نفس از سوی خانواده و مربیان باشه. همچنین، ارائه بازخورد مفید و سازنده و نشان دادن پیشرفت کودکان به آنها انگیزه بیشتری برای یادگیری ایجاد میکنه.
در نهایت، یادآوری این موضوع نیز حائز اهمیت است که یادگیری در عمل به عنوان یک فرایند پیچیده و به مراتب مهم به تلاش و انگیزه کودکان بد قلق برای یادگیری بیشتر و بهتر نیاز داره.
سوالات پرتکرار
راههای تشویق کودکان بد قلق به یادگیری چیست؟
راههای زیادی برای حل این معضل در کودکان وجود داره که توی این مقاله به بررسی پرکاربردترین اونها میپردازیم.